تنهايي گاهي لذت بخشه... خيلي لذت بخش... اما مرگ يه داستان ديگه ست... تو با کسايي که ميان سر مزارت کار نداري... اون که مهمه فاتحه هاي با اخلاصيه که برات ميفرستن... تو اون دنيا تنها نيستي.. يا با خدايي يا با شيطان

سلام.

ان شاء الله بعد 120 سال يا بيشتر.... البته اگه اين آدماي دنيا تلخش نکنن.

موفق باشيد.

سلام مجدد...
اي بابا چرا اين قدر نااميد؟ حالا که آدماي خوبي مثل من ، مثل خودت هستن نبايد از اين حرفا بزني که... اولاً که خدا عمري طولاني و باعزت عنايت کند... ثانياً بعداً مي فهمي که بعد از مرگ هم تنها شدن چقدر بد و سخته... (آيکون خاطرات يه روح)
حالا از ما گفتن.... از اين آرزوها نکن.... لااقل ميان يه فاتحه اي مي خونن همون به ما مي رسه.... اگه تو دنيا ازشون نرسيده لااقل فاتحشون برسه.... اون که خرجي نداره خدا رو شکر....

برو........................................................................